گفته بودم که به من پیله نکن چرخ فلک. پیله کردی به من آنقدر که پروانه شدم.

فشار کاری ینی تو همین پنجتا شیفت سه کیلو وزنم کم میشه. ینی هر روز صبح دلم میخواد گریه کنم از خستگی ولی دائم به خودم شعار میدم آره من دختر قوی هستم. از پس همه چی بر میام. اما دارم پامو از درد تو خیابون میکشم و راه میرم و خبر نداری. نمیدونم خوبم یا نه اما میدونم این محالترین چیزی بود که واسه زندگیم میخواستم و حالا درگیرشم. خدایا میشه فقط تا همین جا باشه؟ آزمون استخدامی هم قبول نشدم. خب که چی؟ میگه تو واقعا ناراحت نیسدی قبول نشدی؟! میگم اگه مهم بود منبع